De Wondertuin is een ‘Pluktuin’ is in het seizoen op donderdag en vrijdagmiddag geopend. Hoewel ik het vaak over de “Pluktuin” heb, heb ik besloten om bezoekers (nog) niet zelf te laten plukken; de tuin is nog erg jong en ik vind het belangrijk bloemen te plukken op een moment dat ze ook rijp zijn om te plukken, des te langer staan ze in de vaas.
Als puber “moest” ik met mijn ouders mee om in de Franse Alpen een bergwandeling te maken. Na eindeloos achter ze aan sjokken kwamen we uit op een alpenwei waar, zo ver als we konden kijken, bloemen stonden. Bloemen, bloemen en nog eens bloemen. In alle kleuren, soorten en maten. En samen een onvoorstelbaar mooi geheel. Eindeloos veel bijen, vlinders, vogels. Natuurlijk heb ik toen als dwarse puber niet toegegeven hoe mooi ik dat vond. Wel is toen onbewust een “zaadje geplant” om ooit iets met heeeel veel bloemen te gaan doen. Jarenlang is deze mooie plek niet meer in mijn gedachten geweest. Tot ik na een zware burn-out ontdekte hoe ontzettend fijn het is om buiten te zijn. Hoe belangrijk de natuur voor ons is.
In 2020 mocht ik in de wei bij Sandra’s Ateljeeke Achterum “aon de geng”. In eerste instantie wist ik niet zo goed wat ik met die kale wei aan moest. Wat ik wel wist was dat er veel bloemen moesten komen, liefst inheemse soorten. Want dat is waar de bijen, vlinders, insecten het meest profijt van hebben. Ik ben me gaan inlezen en ondertussen met manlief (en rest van de family) bloembedden gaan afsteken. Best een karwei. Er kwam een houtwal (waar al snel de eerste vogels en egels beschutting vonden), struiken, composthopen. Eind februari ben ik vervolgens gaan zaaien, ik denk zo’n 40-50 soorten vooral eenjarige bloemen en grassen. Begonnen op een zonnige vensterbank op een slaapkamer leek ons huis in april een soort tuincentrum waar uiteindelijk bijna 2000 potjes klaarstonden om de grond in te gaan. Toen alles geplant was en vervolgens de firma Bours ons hielp met het uitgraven van een sleuf voor de waterleiding was het wachten.
In het voorjaar is het zover; de eerst bossen kunnen geplukt worden, in alle kleuren, soorten en maten. Ik vind dat een ongelooflijk feest om ’s morgens vroeg bij opkomende zon emmers met water te vullen en die te mogen vullen met frisse bloemen waar de bijen nog op zitten te zoemen. De zon die langzaam opkomt, vlinders die actief worden, ik heb zelfs kolibrievlinders gezien. De natuur op zijn best, ik helemaal blij. Van de geplukte bloemen maak ik vervolgens boeketten.
Omdat ik al die bloemen uiteraard niet in ons huis kan zetten heb ik in overleg met Sandra heb ik ervoor gekozen om in het seizoen twee middagen in de week “open” te zijn. Op donderdag- en vrijdagmiddag, als haar winkeltje ook open is. Dan staat de koffie/thee klaar en is iedereen welkom om te komen kijken, elkaar te treffen en eventueel een vers geplukte bos tegen een vergoeding mee te nemen.
Omdat de tuin mijn hobby en passie is koop ik van de “opbrengst” uiteraard weer nieuwe za- den, grond, plantmateriaal en struin ik kwekers af om weer wat nieuwe planten te ontdekken. Ik heb gemerkt dat mensen uit het dorp het leuk vinden elkaar tegen te komen. Zo is De Wondertuin op die twee middagen ook een ontmoetingsplek geworden. Ik vind het fijn mijn passie te delen en mensen hier blij mee te maken. En hoe leuk is het om mensen te zien vertrekken met een mooie bos bloemen.
De naam “De Wondertuin” is een eerbetoon aan mijn overleden zwager Ed Dolmans die, meedenkend over hoe ik een bloemenwei zou kunnen realiseren, zo’n plek beschreef als Wondertuin. Hij sloeg de spijker op zijn kop. Ik nodig iedereen uit om eens te komen kijken, te bewonderen en je te verwonderen.
Je kunt ons ook volgen op Facebook: https://www.facebook.com/dewondertuin.annemiek
De Wondertuin.
Be welcome.
Annemiek
Pasestraat 53
6223 HA Maastricht
