Itteren onder Frans bewind
Een belangrijke wijziging van de bestuursindeling is een gevolg van de Franse Revolutie. Voor Itteren begon de Franse Tijd met de capitulatie van Maastricht op 5 november 1794. Als gevolg van de Franse grondwet (2 augustus 1795) in het veroverde gebied werd bepaald dat gemeenten met minder dan 5000 inwoners geen zelfstandige municipaliteit konden vormen, maar zich dienden te laten vertegenwoordigen in het kanton waartoe zij behoorden door een agent municipal. Deze bepaling, die uiteraard gold voor Itteren dat in 1796 tezamen met Meerssenhoven 272 inwoners telde, heeft ruim vier jaar bestaan.
De nederlaag van Napoleon bij Leipzig (1813) luidde het einde in van de Franse tijd. Korte tijd is het voor de inwoners van Itteren onduidelijk gebleven of zij tot Nederland of Pruisen zouden gaan behoren. De besprekingen op het Wener Congres (31 mei 1815) hadden echter tot gevolg dat Nederland op de rechter Maasoever zo veel land zou krijgen dat het volledig bezit van de vrije Maasvaart gegarandeerd was. Bij het inwerking treden van de nieuwe grondwet van 1815 werd Itteren definitief gevoegd bij de nieuw gevormde provincie Limburg. De Franse departementen Nedermaas en Roer vormen de nieuwe provincie Limburg binnen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Koning Willem I wenst de naam Limburg te handhaven als herinnering aan het oude Hertogdom Limburg aan de rivier de Vesder in België.