Als de lente weer gaat komen, weten we dat de kraamkamer van de natuur weer overuren draait. Dan is het van belang dat de honden aan de lijn blijven voor zowel de hond alsook voor het wild in de natuur. Een hele tijd geleden heeft in Itteren een wild zwijn een hond aangevallen maar het komt ook vaker voor dat een hond bijvoorbeeld een reetje als speelkameraad of zelfs als maaltijd ziet. De Limburger heeft hierover een artikel geschreven waar één van onze inwoners ons opmerkzaam op maakt. De titel van het bewuste artikel (te lezen voor abonnees De Limurger) is: “Verscheurd, verstoten of verstikt, loslopende honden kosten reeën opnieuw de kop in Parkstad: ‘Iedere hond kan dit doen’”. Het artikel begint met:
“Ze sterven bij de bosjes. Vorige week werden bij de Schinveldse bossen nog meerdere drachtige reeën aangereden. Zij en hun ongeboren jongen overleefden het niet. Volgens Natuurmonumenten waarschijnlijk het gevolg van opjaging door honden. Een paar dagen later was het raak vlak over de grens in Herzogenrath. Daar werd een jonge ree verscheurd door een loslopende hond. Het baasje greep niet in.”
Een andere opmerkzame inwoner gaf ons aan dat ze tijdens haar wandelingen vaak hondenharen zag liggen. Zij geeft hierover aan:
Nu is het zo, dat deze hondenharen nog veel gif bevatten vanwege de spullen, die wij de honden geven om teken en vlooien te bestrijden. De Vogelbescherming waarschuwt ons, dat vogels deze haren meenemen naar hun nesten en dat dan of de schalen van de eitjes of de pootjes van de jonge vogeltjes te zwak zijn. Het is beter om de hondenharen mee naar huis te nemen en ze bij het restafval af te voeren.
Leve de lente, leve de vogels.”
